Harry i Ginny

  Wesoły nastrój ogarniał cały dom. Pani Weasley z uśmiechem na ustach krzątała się po kuchni, przygotowując obiad. Minęło już dużo czasu od bitwy o Hogwart. Wspomnienie Freda nadal było głęboko zakorzenione w jej głowie. Jednak starała się być pozytywna. Nie mogła pozwolić na to, by jej dzieci cierpiały, bo ona nie może sobie poradzić. Uśmiechnęła się sama do siebie, patrząc na zbierającą się grupę pociech przy dużym stole. Bill i Fleur siedzieli obok siebie, dziewczyna złapała swojego męża za rękę. Charlie aktualnie przebywał w Egipcie, jednak pojawiał się w miarę możliwości dosyć często. Percy trzymał się na uboczu, siedział tuż przy krawędzi stołu. George patrzył maślanym wzrokiem na swoją ukochaną. Angelina oparła głowę na jego ramieniu, a na jej twarzy zagościł uśmiech. Ron patrzył wygłodniałym wzrokiem na upieczonego kurczaka leżącego na blacie. Wystarczyło po niego sięgnąć... Właśnie Hermiona trąciła go w ramię, śmiejąc się cicho. Ach, te jego maniery... Na samym końcu siedział Harry i Ginny. Każde patrzyło w inną stronę, jednak siedzieli na tyle blisko, że ich ramiona i biodra się stykały. Chłopak patrzył przez okno na duży, zarośnięty ogród, a dziewczyna w stronę drzwi, jakby kogoś oczekiwała. Nikt nie przyszedł jednak. Gdy swoje miejsce zajął już Artur, Molly zaczęła stawiać różne półmiski z jedzeniem,a po chwili sama usiadła przy stole. Przez dłuższą chwilę słychać było jedynie brzdęk sztućców i talerzy. Niektórzy zaczęli ze sobą rozmawiać, aż wreszcie przy stole zapanował wesoły, rodzinny gwar. Po skończonym posiłku już wszyscy chcieli się rozchodzić, gdy ze swojego miejsca wstał Harry.
 - Przepraszam, czy możecie zostać jeszcze przez chwilę? - Spytał, a gdy zobaczył pojedyncze skinięcia głowami, zrobił krok w tył, tak, że stał za krzesłami, po czym uklęknął na jedno kolano.
 - Ginevro Weasley... Czy uczynisz mi ten zaszczyt i zostaniesz moją żoną? - Wszyscy zaniemówili, a sama dziewczyna wstrzymała oddech. Patrzyła dużymi oczami na chłopaka, a w jej głowie zrodziło się tysiąc myśli. Jednak żadna nie odbiegała od siebie zamysłem.
 - Tak. - Szepnęła, a wokół wszystko zaczęło znikać. Widziała tylko jego. Przytulił ją do siebie tak mocno, jak tylko był w stanie. Był tak szczęśliwy. Słyszał gwizdy, szczęśliwe głosy swojej przyszłej rodziny... Nie mógł uwierzyć w swoje szczęście. Mógł po prostu zatopić się w radości, jaka teraz ogarnęła cały dom. Trzymał ją tak mocno. Już nigdy nie chciał jej puścić.

***

Stała przed lustrem, patrząc w swoje odbicie. Miała już pełny makijaż, włosy zaplecione w elegancką fryzurę. Poczuła dotyk chłodnych palców na swoich plecach. Zamek błyskawiczny został zapięty. Była gotowa. 

Harry stał na niewielki podeście. Kiedy się odwrócił, zobaczył twarze przyjaciół. W pewnym momencie zobaczył JĄ. Biało złota sukienka sięgała ziemi. Przy każdym najmniejszym ruchu złote nici lśniły, oplatając sylwetkę dziewczyny złotym blaskiem. Promienie słońca padały lekko na jej twarz, rozświetlając lekko bladą skórę dziewczyny. Płomieniste włosy miała ułożone w spięty w śliczny sposób kok. Na jej twarzy gościło szczęście. Ledwo panowała nad tym, by nie uśmiechać się w śmieszny sposób. Lekki uśmiech pokazywał jednak wszystko. Szła powoli w jego stronę, aż wreszcie stanęła z nim twarzą w twarz. Westchnęła bezgłośnie po czym spojrzała mu w oczy. 

 - Kocham Cię, Harry... - Szepnęła.

Zabawa trwała w najlepsze, większość osób swoje miejsce znalazła na parkiecie. Najważniejsza para tego wieczoru siedziała jednak przy stoliku. Patrzyli sobie w oczy, nie widząc reszty świata. Kochali się ponad wszystko. Wreszcie wstali i zaczęli tańczyć w rytm wolnej, nastrojowej melodii. Oboje nie byli mistrzami w tańcu, jednak oni cieszyli się nawet tym, że kołysali się razem na boki. Gdy zabrzmiały ostatnie nuty melodii, Harry nachylił się, składając na ustach dziewczyny delikatny pocałunek. 

 - Ja też Cię kocham, Ginny... 

**

Hej, hej! Wow, napisałam tą miniaturkę w maksymalnie pół godziny :D 

Podoba mi się, nie powiem. Jest uroczo <3 (Skromność przede wszystkim) Szykuję już następny post, który pojawi się niebawem. Nie wiem co tu napisać, więc zapraszam do komentowania i dziękuję z góry za wszystkie słowa :)

Raven