Rozdział 3 "Nowy początek"

  -Slytherin! - Krzyknęła Tiara Przydziału. Jedenastolatek zajął miejsce obok swojego przyjaciela. Draco uśmiechnął się. Był pewien że razem trafią do najlepszego domu w Hogwarcie. Wysłuchali jeszcze krótkiej i nudnej przemowy tego starego piernika o jakichś tam bezsensownych zasadach, po czym wszyscy zabrali się do jedzenia. Przy każdym stole panował lekki gwar, słychać było śmiechy i rozmowy. Młody Malfoy wdał się w rozmowę z siedzącym obok niego chłopakiem. Był potężnie zbudowany a jego głowę pokrywała ciemna czupryna. Jego twarz miała nieprzenikniony wyraz twarzy. Mimo tak młodego wieku widać było, że może być świetnym czarodziejem. Harry natomiast zaczął się rozglądać i spostrzegł, że ktoś na niego patrzy. Jakaś Ślizgonka, został przydzielony tuż po niej. Parkinson? Chyba tak jej było. Gdy odwzajemnił spojrzenie, lekko uśmiechnęła się i wróciła do jedzenia puddingu. Nie zawracał sobie tym głowy i zajął się posiłkiem. Po kilkunastu minutach, gdy wszyscy byli już najedzeni, Dumbledore powiedział coś o prefektach i wszyscy udali się do Pokojów Wspólnych. Rozeszli się do wskazanych dormitoriów i zaraz położyli się do łóżek. Gdy sen nadszedł, Harry usłyszał kierowane do niego słowa.
- Dobranoc, Harry. - Draco mruknął sennie. Mieli łóżka obok siebie, więc chyba nikt ich nie słyszał.
- Dobranoc, Draco. - Szepnął i oddał się w objęcia Morfeusza. Już jutro zacznie pierwsze lekcje w Hogwarcie... Będzie super...

*****

 Harry stał na peronie. Już po raz ostatni zobaczy Hogwart. Ostatni rok. Chłopak był bardzo niecierpliwy, oczekiwał swoich przyjaciół jak najszybciej. Po chwili zobaczył, że w jego kierunku zmierza Pansy Parkinson. Przez wakacje odrobinę się zmieniła, miała dłuższe włosy i lekko opaloną skórę. Z jej listów wywnioskował, że na wakacje wybrała się do jakiegoś egzotycznego kraju. Przywitał się z nią i zaprosił do pociągu. Dziewczyna szybko weszła i zajęła wolny przedział. Potter siedział w miejscu tylko przez chwilę, po czym wstał i zaczął krążyć po przedziale. Zaczął zastanawiać się, dlaczego Malfoy'owie jeszcze nie pojawili się. W końcu wyszedł i stanął na peronie.  W końcu dostrzegł ich w oddali. Lucjusz Malfoy dumnie kroczył na przedzie rodziny. Za nim szybko podążała Narcyza, a na końcu dwoje nastolatków. Potter uścisnął dłoń Lucjusza, kiwnął głową jego żonie i przywitał swoich przyjaciół. Chwilę później usłyszeli ostrzegawczy gwizdek i szybko ruszyli do przedziału. Krótko rozmawiali, po czym Harry zapatrzył się w okno, gdyż akurat siedział tuż przy nim. Obok niego znajdował się Draco, który ucinał sobie krótką pogawędkę z Pansy. Deszcz leniwie spływał po szybie, dudnił rytmicznie. Chwilę później chłopak oddał się w objęcia Morfeusza...

*

 Błysk zielonego światła rozświetlił pomieszczenie, mały chłopiec padł martwy na swoje łóżeczko. Nie mógł mieć nawet dwóch lat, a już zapłacił za swoje życie. Swoje niewinne życie... 

Gdy zakapturzona postać-morderca odwróciła się, Harry ujrzał blade oblicze, spod kaptura było widać jasne włosy, a głęboko niebieskie oczy patrzyły na chłopaka z rządzą mordu. Podeszła do niego, sycząc i rzucając zaklęcia. Nastolatek usłyszał jedynie swój krzyk. 

*

 - Liw!! - Krzyknął. Nie wiedział nawet kiedy się obudził. Otworzył oczy. Prawie cały widok przysłaniała mu dziewczęca twarz. Błękitne oczy patrzyły wprost na niego. Ostre rysy twarzy przybrały łagodny wyraz a postawa jawnie ukazywała zaniepokojenie.
 - Harry? Wszystko w porządku? - Proste pytanie, a on nie mógł odpowiedzieć. Co to był za sen? Bzdura... Postanowił o tym nie myśleć.
 - Wszystko ok. Miałem jakiś durny sen, wybacz... - Mruknął i spuścił wzrok. Liwia odetchnęła i rzuciła mu łagodne spojrzenie. Potter zauważył, że Draco i Pansy gdzieś się wymknęli. Rozejrzał się, zostawili bagaże i swoje wcześniej zakupione słodycze.
 - Wyszli kilka minut temu... Pewnie spacerują i gnębią jakichś pierwszorocznych. Zauważyłam, że to niezła zabawa, wiesz? - Powiedziała, jakby czytając w jego myślach. Ale... Kto wie, czego się spodziewać po Malfoy'ach? Rozmawiali o jakichś bzdurach. Mieli nadzieję, że w tym roku poprawią kilka przedmiotów, tym bardziej, że Liwia w tym roku miała SUMy, a Harry i Draco owutemy, No nic, pozostało czekać. Po około godzinie dotarli pod Hogwart. Draco zdążył wrócić do przedziału, ale Pansy gdzieś zniknęła. Pewnie puściła się z jakimś chłopakiem i nie doszła do siebie na tyle, by wrócić do przyjaciół. We trójkę wsiedli do wózka ciągniętego przez testrale i ruszyli w kierunku szkoły. Teraz jak zawsze, ceremonia przydziału, kilku nowych Ślizgonów, którym trzeba pokazać co i jak, głupia przemowa Dumbledore'a i upragniona przez większość kolacja. Później wskazanie łazienek, Pokoju Wspólnego, dormitoriów, przedstawienie kilku prostych zasad. Kiedy większość poszła już spać, Draco i Harry siedzieli przy kominku i rozmawiali. Od pewnego czasu Harry coś zauważył... Draco już od dawna nie był tym chłopcem, co wcześniej. Teraz był przystojnym, młodym mężczyzną z dobrego domu, o czystej krwi. Wiele dziewczyn ze szkoły dałoby wiele, by móc się z nim spotkać. I Potter właśnie zrozumiał, że on też nie chce być dla Malfoy'a zwykłym przyjacielem. Że chce być kimś więcej... Nie uważał tego za coś złego, w końcu wiedział, że jego ojca w czasach Hogwartu też łączyły niejednoznaczne relacje z pewnym przyjacielem... Skoro on mógł, to dlaczego Harry nie? Przecież co się mogło stać? Świat nie runie...
  Spojrzał mu w oczy. Miały zimny, stalowy kolor, podobały się chłopakowi. Jego tęczówki miały jasny, zielony odcień trawy i wydawały mu się brzydkie. Ale, po co tracić czas na rozmyślania o oczach?
 - Jestem zmęczony... Idę spać. Draco? - Zapytał podnosząc się. Wyciągnął do niego rękę. Ten chwycił ją i podniósł się. Razem weszli do dormitorium. Jak dobrze, że Ślizgoni mieli dwuosobowe dormitoria, było to dla nich bardzo przyjemne. Po kilkunastu minutach pakowania się i szykowania do snu, położyli się i zasnęli. Już jutro wrócą do tej rutyny, lekcje, Quidditch, Hogsmeade...
 W pewnym sensie czekali na to, do czego się przyzwyczaili. Jednak nie byli jeszcze świadomi, że czeka ich teraz tak wiele trudnych wydarzeń...

***

Hej! Wiem,że opowiadania nie było długo, ale uważam, że nie jest tak źle, jeśli chodzi o tekst. Nie było mnie, gdyż wystawianie ocen coraz bliżej i muszę poprawić kilka rzeczy (Nie ma to jak mieć problem z bilogią i chemią i mieć siostrę, która chodzi na biolchem XD) Jednak teraz wracam i zapraszam gorąco! Chciałam też podziękować za ponad 8 tysięcy wyświetleń i zachęcić do komentowania. Na najbliższy czas mam już prawie gotową miniaturkę i pojawi się ona zapewne w przyszłym tygodniu. No to, mam nadzieję, że rozdział Wam się podobał,a teraz lecę!
~Raven